Φτου Ξελευθερία σε Λαβύρινθο;

Βάλε σε μια τάξη τις σκέψεις. Τόσες ιδέες που περιτριγυρίζουν στο μυαλό. Αδυνατούν μέχρι και να μπουν σε μια σωστή σειρά και να αποτυπωθούν στο χαρτί. Ιδέες από εδώ, σκέψεις από εκεί, καταπιεσμένα συναισθήματα παραπέρα. Τι να πρωτοδιαλέξεις για να τακτοποιήσεις. 

Ξεκινάς με μια ενδοσκόπηση, η οποία όμως μετά δυσκολίας οδηγεί κάπου. Η αρχή έγινε καταλαβαίνοντας και αποδεχόμενη την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι. Μετά όμως πώς συνεχίζεις; Πώς θα βρεις την έξοδο στον Λαβύρινθο που έχεις παγιδευτεί; Ποια Αριάδνη θα σου προσφέρει το δικό της μίτο;

Δυστυχώς εδώ πρέπει να βρεις τη λύση μόνος σου. Και κάπως έτσι ξεκινά ένα παραλήρημα. Ένας μονόλογος που η αλήθεια είναι πως δε βγάζει και πολύ νόημα μιας και είναι περισσότερο σκόρπιες λέξεις παρά προτάσεις ολοκληρωμένες. "Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις... αλλά κατέληξα να συνειδητοποιώ... ίσως βέβαια και να μην είναι έτσι... είμαι μπερδεμένη... αλλά όλα αυτά δεν βγάζουν άκρη... είναι μια αρχή... από που να το πιάσεις για να πας παρακάτω..." Και όλα αυτά χωρίς να έχεις πει κάτι ουσιώδες ούτε και να καταλήγεις σε ένα νόημα. Και το θέμα για το οποίο μιλάς να συνεχίζει να παίζει στην παιδική χαρά του μυαλού σου μαζί με τα υπόλοιπα προβλήματα. Και ύστερα αρχίζει ο χορός. Ο χορός περί ανέμων και υδάτων μέσα στη ψυχή σου. 

Αποτέλεσμα: τα βροντάς όλα και βγαίνεις στο μπαλκόνι να σε χτυπήσει καθαρός αέρας μπας και ηρεμήσεις. Καθώς έχεις ηρεμήσει και καθαρίσει από σκέψεις φωνάζουν τα συναισθήματα "Φτου Ξελευθερία για όλους" και το κρυφτό μετατρέπεται σε κυνηγητό. Ένα παιχνίδι χωρίς τελειωμό με μόνη λύση το να περιμένεις να κουραστείς να παίζεις για να πέσεις για ύπνο. Όχι ότι με τον ύπνο θα ξεκουραστείς, μιας και θα λειτουργεί το υποσυνείδητο. Τουλάχιστον δε θα καταλαβαίνεις. 

Στην πορεία ίσως να καταφέρεις να πεις και εσύ "φτου ξελευθερία για όλους". Από την άλλη ίσως και να σταματήσεις να παίζεις καθώς περνούν τα χρόνια, ίσως πάλι να αρχίζεις να παλιμπαιδίζεις (κάτι το οποίο μεταξύ μας, είναι το πιο πιθανό σενάριο). Το μόνο σίγουρο είναι πως καμία Αριάδνη δε θα είναι εκεί να σου δώσει το μίτο της για να βρεις την έξοδο. Προσπάθησε ωστόσο να απολαύσεις όσο περισσότερο μπορείς τις ομορφιές που σου προσφέρει ο Λαβύρινθος για να αισθάνεσαι γεμάτος όσο θα χάνεσαι μέσα του γιατί το παιχνίδι θα είναι μακρύ και το ταξίδι ακόμα μεγαλύτερο.